Jak On

Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: "Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?" Jezus mu odpowiedział: "Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później". Rzekł do Niego Piotr: "Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał". Odpowiedział mu Jezus: "Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną". Rzekł do Niego Szymon Piotr: "Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!" Powiedział do niego Jezus: "Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy". Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: "Nie wszyscy jesteście czyści". A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: "Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem".

Zastanawiające jest to, że św. Jan, umiłowany uczeń, w opisie Ostatniej Wieczerzy nie koncentruje się na słowach ustanowienia Eucharystii, ale przedstawia najgłębsze jej znaczenia. Gest umycia nóg skupia w sobie uniżenie Boga, Jego miłość, Jego służbę posuniętą aż do krzyżowej, okrutnej śmierci. Tym właśnie jest Eucharystia. Bóg przyjmuje postać chleba, uniża się w sposób dla nas niewyobrażalny, wydaje się w nasze ręce, zstępuje na ludzkie słowo, pozwala się połamać i rozdawać. Nie zrozumiemy tej miłości, jeśli nie zaczniemy nią żyć. Zbieramy się na Eucharystii nie po to, by nam było dobrze i nie z powodu naszych potrzeb. Uczestniczymy w Eucharystii, by być jak Jezus, by On nas przemienił w Siebie. Pokora, miłość, służba – to jest nasza droga. Raz jeszcze powtarzam. Pan nasz nie chce łzawego współczucia, które tak naprawdę daje upust naszym oczekiwaniom, wyobrażeniom i odczuciom, a co znaczy, że koncentruje nas na sobie. Jezus chce, byśmy Go przyjęli, byśmy Go przyjmowali i byśmy Go rozdawali innym, naśladując Go, żyjąc jak On i umierając jak On '+' ks. Adam