Był wśród faryzeuszów pewien człowiek, imieniem Nikodem,
dostojnik żydowski. Ten przyszedł do Jezusa nocą i powiedział Mu: «Rabbi,
wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić
takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim». W odpowiedzi rzekł
do niego Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi
powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego». Nikodem powiedział do Niego:
«Jakżeż może się człowiek narodzić, będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do
łona swej matki i narodzić się?». Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę,
powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do
królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z
Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się
powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie
wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z
Ducha». Nowe życie z Ducha nie jest łatwą sprawą. Przykład Nikodema mocno nam to uświadamia. Czasem przychodzimy do Jezusa nocą, ukrywamy się z obawy, brakuje nam odwagi, by wypłynąć na głębię. Każdy ma swoją drogę. Ważne, by przychodzić, nawet pod osłoną nocy. Nie zmieni się nic, jeśli nie podejmiemy zmiany. Nowość może nas napełniać obawami, jak to nowość. Ale kto, choć przez chwilę, pozwoli się poprowadzić Duchowi, szybko zrozumie '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.