Brama

Jezus powiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, owce zaś postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych». Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił. Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie, i miały je w obfitości». 

Kiedy słyszymy dziś o złodzieju, który kradnie, zabija i niszczy, to zapewne myślimy o diable, o przeciwniku Boga i ludzi. To prawda. Zwróćcie jednak uwagę, że Jezus nazywa bramą tylko siebie. Wszystko inne nie może być bramą. Zatem złodziejami mogą być inni ludzie, jakieś sprawy, relacje, więcej nawet złodziejami możemy stać się my sami. Za każdym razem kiedy stawiamy się w miejscu Pana Boga, stajemy się złodziejami, którzy kradną, zabijają i niszczą. Bóg ma prawo do nas, do naszego serca, i ma prawo do serca naszych bliskich, przyjaciół i w ogóle innych ludzi. Nie wolno nam tego prawa naruszać. To bardzo ważne wezwanie dla nas, by tworzyć relacje głębokie, piękne, a przede wszystkim oparte na Bogu '+' ks. Adam