Zrozumieć wiarę

Gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret, zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy. Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: „Wypłyń na głębie i zarzuć sieci na połów”. A Szymon odpowiedział: „Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci”. Skoro to uczynił, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na wspólników w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: „Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny”. I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali: jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. Lecz Jezus rzekł do Szymona: „Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił”. I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim.

Ciekawe, że kiedy Pan uzdrowił teściową Piotra, nie było takiej reakcji jak w dzisiejszej Ewangelii. Złośliwi powiedzieliby, że to ze względu na teściową. po trosze mieliby rację. Tyle że nie o samą teściową chodzi, a o osobiste doświadczenie wiary. Piotr patrzył na cuda Jezusa, ale był w nich jedynie obserwatorem, owszem, czasem zdumionym i zadziwionym, ale jednak tylko obserwatorem. Dzisiaj Słowo Jezusa dotyka Piotra osobiście. Cudowny połów nie pozwala mu stanąć na marginesie. Piotr jest w samym centrum wydarzeń, tym bardziej, że Pan właśnie do niego się zwraca. W momencie, kiedy Piotr otwiera się na moc Jezusa, niemalże natychmiast staje w prawdzie - jestem człowiek grzeszny. Będzie się uczył tej prawdy bardzo boleśnie, do samej zdrady, aż przekona się, że miłosierdzie odnosi zwycięstwo nad sądem '+' ks. Adam