Chcę

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami: "Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami". 

Pisze św. Mateusz: Jezus otworzył usta. Czyżby literacka nadgorliwość? Żadną miarą. W języku Biblii to stwierdzenie przywołuje na myśl tchnienie Boga, tchnienie, które daje człowiekowi udział w życiu Boga, które czyni człowieka koroną stworzeń. Słowo Jezusa także stwarza nas nowo. W tym Słowie zawarte jest tchnienie Boga. Czytając Biblię czy słuchając jej jesteśmy stwarzani, jesteśmy ożywiani, jesteśmy formowani. Dlatego też nie tyle mamy przestrzegać prawa, ile według niego żyć. Bo nie chodzi o to, że coś nam wolno, a czegoś nie, ale o to, czy chcemy żyć według Słowa Jezusa '+' ks. Adam