Ku braciom

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj!”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: „Raka”, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego. Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie wydał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę, powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie zwrócisz ostatniego grosza".

Większa sprawiedliwość w naszym wykonaniu wygląda najczęściej tak: ja do niego nic nie mam, ja się nie gniewam, ale się nie odzywam, bo on się też nie odzywa. Nie tak uczy nas Pan. Jeśli brat twój ma coś przeciw tobie, nie ty przeciw bratu, ale brat twój przeciw tobie, nie czekaj, aż on przyjdzie do ciebie, ty idź do niego pierwszy. Fundamentalne znaczenie ma tu jedno słowo: brat. Jezus nie mówi o drugim człowieku, o innej osobie, ale o bracie. Tym jest właśnie większa sprawiedliwość – dostrzec w drugim brata.'+' ks. Adam