Usługiwała im

Po wyjściu z synagogi Jezus przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja. Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej. On podszedł i podniósł ją, ująwszy za rękę, a opuściła ją gorączka. I usługiwała im. Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych; i całe miasto zebrało się u drzwi. Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ Go znały. Nad ranem, kiedy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił. Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami, a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: "Wszyscy Cię szukają". Lecz On rzekł do nich: "Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo po to wyszedłem". I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy.

Warte zauważenia jest to, że teściowa Piotra po uzdrowieniu zaczęła usługiwanie. Słowo dziś bardzo nielubiane. Nie chodzi tu o zwykły powrót do obowiązków, bo nawet nie wiemy, czy były to jej obowiązki. Spotkanie z Jezusem, doświadczenie Jego uzdrawiającej mocy, rodzi w człowieku chęć służby i to zarówno samemu Panu Jezusowi jak i bliźnim. Służba ta nie jest okazaniem użyteczności dla innych, ale wynika z pragnienia naśladowania Jezusa, który przyszedł nie po to, by Mu służono, lecz aby służyć. Służba taka jest zgodą na bycie niezauważonym, niedocenionym, niezrozumianym i także niewynagrodzonym '+' ks. Adam