W mocy Ducha

Jezus powrócił w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnych, abym obwoływał rok łaski od Pana”. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: „Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli”. A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego.

Znad Jordanu wraca Jezus w mocy Ducha. Moc Ducha jest tam, gdzie jest posłuszeństwo woli Boga, gdzie jest miłość, gdzie jest pragnienie bycia dla innych. Mamy dzisiaj całe bogactwo różnych kursów, warsztatów, jak współpracować z Duchem Świętym, jak się na Niego otwierać – bardzo dobrze, to mogą być niezwykle owocne inicjatywy, jednak nie zapominajmy o dzisiejszym fragmencie. Bóg udziela swego Ducha każdemu, kto chce wypełniać swoje powołanie. Innymi słowy – rób, co powinieneś robić, Bóg w tym właśnie będzie cię wspierał '+' ks. Adam