Zaufanie Boga

Gdy Jezus przebywał w jednym z miast, zjawił się człowiek cały pokryty trądem. Gdy ujrzał Jezusa, upadł na twarz i prosił Go: „Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić”. Jezus wyciągnął rękę i dotknął go, mówiąc: „Chcę, bądź oczyszczony”. I natychmiast trąd z niego ustąpił. A On mu przykazał, żeby nikomu nie mówił: „Ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę za swe oczyszczenie, jak przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich”. Lecz tym szerzej rozchodziła się Jego sława, a liczne tłumy zbierały się, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych niedomagań. On jednak usuwał się na miejsce pustynne i modlił się.

Kiedy czasem rozmawiam z ludźmi o wierze, o życiu Kościoła, to zderzam się z pewną ścianą, przy której moi rozmówcy, ludzie wierzący, w imię dobra, zapominają o posłuszeństwie. Lepiej wiedzą, lepiej rozumieją, lepiej znają Boga. Słuchają Kościoła ale tylko do tego momentu, który pokrywa się z ich myśleniem o wierze. I przykrywają to płaszczykiem pobożności. Dzisiaj Jezus pokazuje nam bardzo wyraźnie, czego chce – posłuszeństwa tym, których ustanowił swoimi zastępcami. I zobaczcie – Jezus nie mówi do trędowatego: idź, znajdź kapłana, który cię zrozumie, który żyje doskonale, który myśli tak jak ty i pokaż się mu. Jezus mówi: zrób to, co jest wymagane przez Prawo '+' ks. Adam