Wolni

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: "Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony".

Trudno oderwać się od opinii innych. Często one nas tak determinują, że wręcz paraliżują każdy nasz ruch. Lekarstwem na to jest wpatrywanie się w Niebo. Możemy brać pod uwagę opinie innych, wszak jesteśmy istotami społecznymi i rozwijamy się we wspólnotach, ale nic nie może stanąć pond Ewangelią. Dlatego słuchamy naszych pasterzy, staramy się iść drogą wiary także, gdy czegoś nie rozumiemy, wspieramy się na tej drodze, ale nigdy nie pozwólmy odebrać sobie wolności '+' ks. Adam