Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.
Chciałem dziś posłużyć się słowami programu duszpasterskiego dla Kościoła w Polsce sprzed kilku lat. Słowa bardzo trafne i wciąż jeszcze nie do końca przyjęta, przez nas, chrześcijan: nie znajdziemy w Ewangelii
żadnych gotowych recept, szczegółowo opisanych procedur postępowania w każdej
sytuacji życiowej. Bądźcie posłuszni jedynie Bogu. Jemu mamy oddać to, co do
Niego należy: całe nasze serce, całą naszą duszę, wszystkie nasze siły.
Powinniśmy stale pytać o Jego wolę i według niej żyć. Przyznasz, że niesamowite. Wolność jest naprawdę wielkim darem, dlaczego tylko chcemy korzystać z niego w tym, co nie należy do Boga? Błogosławionej niedzieli '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.