Mocą Pana

Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski Pańskiej, i dzień pomsty naszego Boga; aby pocieszać wszystkich zasmuconych, aby im wieniec dać zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty smutku, pieśń chwały zamiast zgnębienia na duchu. Wy zaś będziecie nazywani kapłanami Pana, mienić was będą sługami Boga naszego. Tak mówi Pan: oddam im nagrodę z całą wiernością i zawrę z nimi wieczyste przymierze. Plemię ich będzie znane wśród narodowi między ludami - ich potomstwo. Wszyscy, co ich zobaczą, uznają, że oni są błogosławionym szczepem Pana.

Nasze kapłaństwo ma moc i wartość tylko w jedynym Kapłaństwie Jezusa Chrystusa. Namaszczony w pełni Duchem Świętym, Sam namaszcza tych, których chce; nie ze względu na ich zasługi, ale ze względu na umiłowany lud. Dziś, w ten uroczysty dzień, całą powagą i mocą Chrystusowego kapłaństwa chcę Ci pobłogosławić. Zamykam Cię, droga Siostro i drogi Bracie, w kapłańskim sercu, byś odpoczął przy Panu, byś zaczerpnął ze zdroju łask. Proszę dziś naszego Pana, by wypełnił Twoje serce i wlał w nie wielki pokój. Mocą Chrystusowego kapłaństwa z serca błogosławię - ks. Adam