Powstawszy zaś Azariasz tak się modlił, a otwarłszy swe usta, mówił w środku ognia: Nie opuszczaj nas na zawsze - przez wzgląd na święte Twe imię nie zrywaj Twego przymierza. Nie odwracaj od nas swego miłosierdzia, przez wzgląd na Twego przyjaciela, Abrahama, sługę Twego, Izaaka, i Twego świętego - Izraela. Im to przyrzekłeś rozmnożyć potomstwo jak gwiazdy na niebie i jak piasek nad brzegiem morza. Panie, oto jesteśmy najmniejsi spośród wszystkich narodów. Oto jesteśmy dziś poniżeni na całej ziemi z powodu naszych grzechów. Nie ma obecnie władcy, proroka ani wodza, ani całopalenia, ani ofiar, ani darów pokarmowych, ani kadzielnych. Nie ma gdzie ofiarować Tobie pierwocin i doznać Twego miłosierdzia. Niech jednak dusza strapiona i duch uniżony znajdą u Ciebie upodobanie. Jak całopalenia z baranów i cielców, i z tysięcy tłustych owiec, tak niech będzie dziś nasza ofiara przed Tobą i niech Ci się podoba! Ponieważ ci, co pokładają ufność w Tobie, nie mogą doznać wstydu. Teraz zaś postępujemy za Tobą z całego serca, odczuwamy lęk przed Tobą i szukamy Twego oblicza. Nie zawstydzaj nas, lecz postępuj z nami według swej łagodności i według wielkiego swego miłosierdzia. Wybaw nas przez swe cuda i uczyń swe imię sławne, Panie!
Czy zwróciłeś uwagę na miejsce modlitwy Azariasza, czyli Daniela? Nie? To sprawdź, proszę. ... Tak, ogień! (polecam lekturę całej Księgi Daniela). Nieważne, czy ów ogień przyjmiemy dosłownie czy symbolicznie. Przekaz będzie ten sam. Ufność wobec Boga krystalizuje się w beznadziejnych sytuacjach. Dlaczego? Bo wtedy człowiek po prostu nie może już liczyć na siebie, ani na swoje zdolności, rozum, czy umiejętności. Jest szansa, że zacznie ufać Bogu. Nie bój się zatem przykrych, beznadziejnych sytuacji. Wiara w Boga nie zmniejszy bólu, ale da Ci siłę do przezwyciężenia go. Da Ci mądrość, byś bardziej cenił dobra wieczne niż prochy tego świata. Da Ci miłość, która przetrwa wszystko '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.