Zgodnie z wiarą

Jezus powiedział do swoich apostołów: Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa jak pan jego. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, o ileż bardziej jego domowników tak nazwą. Więc się ich nie bójcie! Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach! Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie.

Łatwo przyjąć drogę Nauczyciela, gdy wiąże się ona z przywilejami, z chwałą, z radością. A co, gdy przychodzą prześladowania? Wiadomo, że nie mamy ich szukać; zbyt dużo naszych braci jest zabijanych każdego dnia. Ale też nie musimy gorączkowo się przed nimi chować. Nie ma co myśleć, co będzie. Rzeczywistość należy do Chrystusa, a dla Niego jesteśmy ważni. Czy od razu życie staje się łatwiejsze? Jasne, że nie. Jednak my - możemy się zmienić '+' ks. Adam