Ja Jestem

Jezus powiedział do Żydów: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki". Rzekli do Niego Żydzi: "Teraz wiemy, że jesteś opętany, Abraham umarł, i prorocy – a Ty mówisz: „Jeśli ktoś zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki”. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kimże Ty siebie czynisz?" Odpowiedział Jezus: "Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, co otacza Mnie chwałą, o którym wy mówicie: „Jest naszym Bogiem”. Lecz wy Go nie poznaliście. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy kłamcą. Ale Ja Go znam i słowo Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień – ujrzał go i ucieszył się". Na to rzekli do Niego Żydzi: "Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?" Rzekł do nich Jezus: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem". Porwali więc kamienie, aby rzucić w Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.

Trudna jest wiara. Wymaga ona nie tylko zaufania, podjęcia swoistego ryzyka, ale czasem także i życia wbrew nadziei. Można uwierzyć, że Jezus jest obiecanym Mesjaszem, można uwierzyć, że potrafi czynić cuda; można uznać, że jest niesamowitym Nauczycielem i że Jego nauka jest pełna dobra, prawdy i piękna. Ale uwierzyć, że możemy żyć wiecznie? Wydaje się to przekraczać ludzkie możliwości. Z resztą badania potwierdzają, że prawda o życiu wiecznym jest najczęściej negowana wśród chrześcijan. Przyczyną może być to, że wiara nie jest możliwa bez miłości wobec Tego, któremu się uwierzyło. Można podejmować różne decyzje wiary, można nawet podejmować ryzyko, ale bez miłości nie przyniesie to owocu.  Taka wiara nie napełni nas pokojem. Święty Augustyn powie: kochaj i rób co chcesz. Rób, co chcesz, ale najpierw kochaj. Bo tylko miłość jest doskonałym wypełnieniem wszystkich przykazań, doskonałym wypełnieniem Ewangelii '+' ks. Adam