Nie czas na łzy

Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla uzyskania pomocy w stosownej chwili. Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości. A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.

Dzień dzisiejszy, to paradoksalnie nie czas na łzy. Dzisiaj jest czas, by przybliżyć się do Boga z ufnością, by powierzyć Mu się bezgranicznie. Dzisiaj Pan wylewa na nas swoje Miłosierdzie, dzisiaj roztacza przed nami ocean łask, by nikt z nas nie odszedł spod Krzyża pusty. Jezus chce nas napełnić swoją miłością, chce by Jego ofiara nie była w nas daremna. Dlatego z całą mocą, z głębi naszego serca powierzmy się Panu, oddajmy Mu siebie, zwłaszcza w dzisiejszym geście adoracji Krzyża. Niech ten moment będzie chwilą intymnego spotkania dwóch miłości – Jego Bożej, nieskończonej, miłosiernej i naszej – ludzkiej. A w tym spotkaniu niech dokona się cud – zapowiedź zmartwychwstania '+' ks. Adam