Przejrzyj!

Kiedy Jezus zbliżył się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał. Gdy usłyszał, że tłum przeciąga, dowiadywał się, co się dzieje. Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi. Wtedy zaczął wołać: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go: „Co chcesz, abym ci uczynił?” Odpowiedział: „Panie, żebym przejrzał”. Jezus mu odrzekł: „Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła”. Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.

Wypychają cię drzwiami, wejdź oknem – mówi mądrość ludowa i jak widzimy, całkiem słusznie. Zbyt łatwo i zbyt szybko dajemy za wygraną. Nauczeni szybkim tempem świata, chcemy wszystko mieć zrobione już, natychmiast. A jak się nie da, to rezygnujemy. I to jest błąd. Świat każe ci zamilknąć, to krzycz jeszcze głośniej. Bo Boga mamy słuchać, nie świata '+' ks. Adam