Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w
tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i
wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani
i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: żniwo
wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił
robotników na swoje żniwo. Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i
udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli
wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im
następujące wskazania: Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta
samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie
i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych,
wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo
otrzymaliście, darmo dawajcie!
Dopełnieniem głoszenia Ewangelii były i są znaki: cuda, uzdrowienia, uwolnienia. Jezus pokazuje w ten sposób, że Jego słowo ma moc. Słowa Boga stwarza nas nowo. Sami tej mocy nie przyjmiemy. Pan udzielił swojej władzy Kościołowi i to właśnie przez posługę Kościoła i w Kościele otrzymujemy prawdziwą wolność: wolność od grzechu, wolność od utrapień, wolność od słabości, a zarazem wolność do dobra, prawdy i piękna. Dlatego tak ważne jest wzięcie odpowiedzialności za wspólnotę Kościoła, zwłaszcza za tych, którym przekazana została chrystusowa władza. Jesteśmy Bożą rodziną i mamy wzrastać we wzajemnej miłości '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.