Drogą przykazań - drogą miłości

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali". 

Zachowywanie przykazań jawi się chyba jako największy problem na drodze wiary. No bo kto z nas, przy całej swej dobrej woli, przy dobrych pragnieniach, przy powziętych postanowieniach może zagwarantować, że spełni wszystkie przykazania? Dzisiejsza Ewangelia uczy nas, że cała nasza droga zaczyna się od zapewnienia o Bożej miłości, dlatego Pan Jezus mówi: trwajcie w Mojej miłości, to znaczy, że Jego miłość została nam dana, jesteśmy nią otoczeni, otuleni. Najpierw mamy przyjąć tę prawdę, uwierzyć, uznać, uświadomić sobie, że jesteśmy zanurzeni w Bożej miłości. Bez tego wszelka próba doskonalenia swojego życia będzie wiodła nas do perfekcjonizmu a nie do świętości '+' ks. Adam