Z miłości

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy kto życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”.

Ofiara miłości Jezusa Chrystusa jest jedyna i niepowtarzalna. Ale Pan daje nam udział w swojej Ofierze. Taka jest Jego miłość. On chce się z nami dzielić Sobą i chce byśmy my zrobili to samo. Oddawanie życia za innych nie musi być naznaczone krwią, by było miłe Bogu. Czasem jest to codzienne, żmudne, wytrwałe wychodzenie do drugiego człowieka. Czasem jest to codzienny uśmiech, zwłaszcza, gdy nie chce się uśmiechać. Czasem są to obowiązki, które chcemy podjąć dla Pana. Miłość nam podpowie '+' ks. Adam