Testament Maryi

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”. Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”. Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”. Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Choć dzisiejsza scena znajduje się zaraz na początku Ewangelii św. Jana to zawiera w sobie testament Maryi. Ostatnie słowa Matki Najświętszej zapisane przez Jana, czyli Jej duchowy testament, to słowa: zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie. W tych słowach ujawnia się całe piękno Maryi. Ona całym swym życie wskazuje na Chrystusa, nigdy Go nie przysłaniając, ani nie ograniczając. Jej wielkość wyraża się zarówno w zaufaniu: nie mają już wina – mówi do swego Syna, jak i w wierze – zróbcie, cokolwiek wam powie '+' ks. Adam