Rozumnie

Jezus przemówił tymi słowami: "Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo przemierzacie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami. Biada wam, przewodnicy ślepi, którzy mówicie: „Kto by przysiągł na przybytek, nic to nie znaczy; lecz kto by przysiągł na złoto przybytku, ten jest związany przysięgą”. Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto? Dalej: „Kto by przysiągł na ołtarz, nic to nie znaczy; lecz kto by przysiągł na ofiarę, która jest na nim, ten jest związany przysięgą”. Ślepcy! Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? Kto więc przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim leży. A kto przysięga na przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w nim mieszka. A kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na Tego, który na nim zasiada".

Jest gdzieś w nas taka pokusa, by wszystko, co uznamy za związane z wiarą, natychmiast bezkrytycznie przyjmować. Często człowiek pomija tu rolę rozumu, daru roztropności i mądrości i kwestię w ogóle rozeznawania. Żydzi też tworzyli sobie swoje rytuały – przysięgasz na ołtarz – przysięga nie obowiązuje, przysięgasz na złożoną na ołtarzu ofiarę – to już tak. I musimy się przed tym bronić, żeby nie zagubić siebie i żeby nie wystawiać wiary ani Boga na pośmiewisko. Po to mamy rozum, po to Pan Bóg daje nam roztropność, by nie być bezmyślnym i by bezmyślnie nie przyjmować wszystkiego, co do nas dochodzi. To, że ktoś czyni się prorokiem Boga, nie znaczy, że jest nim rzeczywiście. I dlatego tak bardzo potrzebna jest nam wspólnota Kościoła, aby nie zbłądzić '+' ks. Adam