Ucho igielne

Jezus powiedział do swoich uczniów:" Zaprawdę, powiadam wam: Bogatemu trudno będzie wejść do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego". Gdy uczniowie to usłyszeli, bardzo się przerazili i pytali:" Któż więc może być zbawiony?" Jezus spojrzał na nich i rzekł: "U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe". Wtedy Piotr rzekł do Niego: " Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?" Jezus zaś rzekł do nich: "Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście szczepów Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci, siostry, ojca, matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne posiądzie na własność. Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi".

Wspomniane w Ewangelii 'ucho igielne' wcale nie musi oznaczać końca igły, choć na wyobraźnie działa świetnie. Niektórzy uważają (choć nie ma tu potwierdzenia naukowego), że Jezusowi mogło chodzić o boczne, małe wejście przy bramie do miasta (jak na załączonym zdjęciu). Gdy bramy na noc zamykano, spóźnialscy mogli dostać się do miasta przez bardzo wąski, mały otwór, skuleni i na kolanach. Byłby to niezwykły symbol duchowego ubóstwa, które każe pozbyć się jakiegokolwiek ciężaru i w całkowitym uniżeniu wejść do Domu Ojca. Tak czy inaczej, oba tłumaczenia wskazują na to, że drogą do nieba najlepiej iść na kolanach i z sercem oczyszczonym ze wszystkiego, by Bóg mógł nas napełnić Sobą '+' ks. Adam