Przed Synem Człowieczym

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie. Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym”.

Koniec świata napełni ludzi tego świata przerażeniem. Ludzie mdleć będą ze strachu. Ociężałość serca, spowodowana ubóstwieniem tego świata, dogadzaniem sobie wepchnie świat w potrzask. Ci, którzy zachowają serca otwarte dla Pana, będą mogli tego uniknąć, to znaczy może odejdą do Pana przed tymi wydarzeniami, lub też moc Boża sprawi, że z podniesioną głową przeżyją wszystkie te wydarzenia. To co dla świata będzie powodem lęku, dla ludzi Boga stanie się dniem odkupienia. Kluczowe jest tu ostatnie zdanie – byście stanęli przed Synem Człowieczym. Celem naszego życia nie jest unikanie wszystkiego, co trudne, co nawet przerażające, celem jest stanięcie przed Bogiem, czy może lepiej powiedzieć codzienne stawanie przed Bogiem '+' ks. Adam