Gdy przyjdzie

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: "Pokój wam!" A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: "Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: "Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane".

Pod wieczór naszego życia i pod wieczór świata Jezus przyjdzie, przenikając wszystkie nasze zamknięte drzwi i bramy. Czego się boimy? Przed czym zamykamy drzwi? Przed czym próbujemy się obronić bez Jezusa? Jezus staje pośrodku – piękny obraz. Jezus zajmuje miejsce, które się Mu należy jako Bogu i Zbawicielowi. Jezus stanie pośrodku historii świata, pośrodku naszego życia. A co lub kto dzisiaj znajduje się w centrum naszego życia? Zmartwychwstały pokazuje ręce i bok – ślady okrutnej męki, bolesnej ofiary krzyżowej, ale także dowody nieskończonej miłości Boga. A co my widzimy, patrząc w rany Jezusa? Siebie i swój grzech, czy tęsknotę Boga? '+' ks. Adam