Matka Kościoła

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: "Niewiasto, oto syn Twój". Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. Potem Jezus, świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: "Pragnę". Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: "Dokonało się!" I skłoniwszy głowę, oddał ducha. Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Jezusem byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda.

Zesłanie Ducha Świętego nie jest jednym momentem i nie jest ograniczone do wydarzenia z Wieczernika. Bóg lubi prowadzić nas drogą, lubi nas formować, rozwijać. I dlatego w Święto Matki Kościoła idziemy najpierw pod Krzyż. Tam dokonało się pierwsze przekazanie Ducha. W ostatnim tchnieniu Jezus przekazuje swoje życie Kościołowi. I daje temu Kościołowi Matkę - daje Swoją Matkę. W szczególny sposób misja Maryi rozpoczyna się od Krzyża Chrystusa. Bo tam zostaje Ona przemieniona krwią i wodą z boku Zbawiciela. Tam wypełnia się testament Jej Syna. I tam rozpoczyna się Jej nowa rola '+' ks. Adam