Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy. A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy; Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boży. Lecz Jezus rozkazał mu surowo: Milcz i wyjdź z niego! Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego nie wyrządzając mu żadnej szkody. Wprawiło to wszystkich w zdumienie i mówili między sobą: Cóż to za słowo? Z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą. I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.
Słowo Jezusa nie jest zwykłym nośnikiem treści. Jest to słowo mocy, słowo żywe. Kiedy Jezus coś mówi, to się dzieje, wypełnia się. Wielu z nas wierzy w taką moc Słowa, ale jedynie co do przeszłości. Zgadzamy się, że Jezus słowem czynił cuda, uzdrawiał, uwalniał spod władzy złego ducha. Trudniej wierzyć, gdy idzie o nas samych. A właśnie słowo Pana wypowiedziane nad nami, staje się żywą rzeczywistością w nas. Pan nie tylko pociesza, ale jest pocieszeniem, nie tylko leczy, ale jest uzdrowieniem '+' ks. Adam
P.S. Wszystkim uczniom i nauczycielom dużo siły :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.