W pewien szabat przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i, wykruszając je rękami, jedli. Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat? Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać. I dodał: Syn Człowieczy jest panem szabatu.
Prawo ma być dla nas drogowskazem, czy jak powie św. Paweł, wychowawcą. Natomiast my często czynimy z niego cel. Nie pozwól, by jakiekolwiek więzy krępowały Twoją wolność w Chrystusie, chyba że więzy miłości. Miotanie się między tym, czego jeszcze nie wolno, a czego już nie wolno, nigdy nie umożliwi Ci oddechu pełną piersią. Miłość usuwa lęk i usuwa zniewolenie. A niewolnik nie stanie się uczniem, ani tym bardziej przyjacielem '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.