Przyjrzeć się wntęrzu

Jezus przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumiejcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha! Gdy się oddalił od tłumu i wszedł do domu, uczniowie pytali Go o to przysłowie. Odpowiedział im: I wy tak niepojętni jesteście? Nie rozumiecie, że nic z tego, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może uczynić go nieczystym; bo nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka i na zewnątrz się wydala. Tak uznał wszystkie potrawy za czyste. I mówił dalej: Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym.
Kategoria czystości z reguły nas przeraża. Zwłaszcza, gdy liczymy tylko na siebie. Mamy pragnienie prawdziwej czystości przed Bogiem, ale najczęściej zaczynamy od siebie. Chcemy udowodnić Bogu, że potrafimy: yes, we can, chciałoby się wykrzyczeć. Tymczasem Bogu nie są potrzebne nasze dowody. On czeka na miłość, na tęskne spojrzenie za Nim. Prawdziwa czystość to czekanie na Boga, szukanie Go z bólem serca. Nie musisz sobie nic udowadniać. Po prostu kochaj '+' ks. Adam