Dla wszystkich

Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”. Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszelkie choroby i wszelkie słabości. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: „Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie”. 
Jezus obchodził WSZYSTKIE miasta i wioski. Pan chce być blisko każdego człowieka. Wciąż o tym, zdaje się, zapominamy. Ewangelia nie jest dla nielicznych, dla ściśle wybranych. Jezus obejmuje swoją uzdrawiającą miłością każdego człowieka. I nie stawia żadnych warunków. Te warunki, niestety, stawiamy my sami. To my sami jesteśmy największą przeszkodą w naszej relacji z Panem. Pan chce być naszym pasterzem. Ale nie wszyscy chcą być Jego owcami '+' ks. Adam