Zmierzam do miłości

Jezus przemówił tymi słowami: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźmijcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”. 

Posłanka Serca Jezusowego, s. Józefa Menendez, zanotowała w swoich zapiskach objawień Pana Jezusa: „Nagle, wchodząc na korytarz ujrzałam Go w głębi, idącego na moje spotkanie. Jezus był otoczony światłem, które rozjaśniało ciemny i długi korytarz. Szedł szybko, jak gdyby spieszył się do niej. „Skąd idziesz? - pyta. Od zamykania okien, Panie! A dokąd idziesz? Idę skończyć pracę, mój Jezu. Źle odpowiadasz, Józefo. Nie zrozumiałam, co chciał przez to powiedzieć. A On mówił dalej: Przychodzę od miłości i zmierzam do miłości. Czy bowiem idziesz na górę, czy schodzisz, jesteś zawsze w mym Sercu, które jest przepaścią miłości. Jestem z tobą!” Uczyć się w szkole Serca Jezusowego to otoczyć miłością codzienne prace, obowiązki, wydarzenia. W oczach Bożych nic nie jest zwykłe, małe, prozaiczne. Ciężar dnia, trud powołania nie wyda owocu sam z siebie, ale może go wydać przez złączenie z Bogiem. Jeśli robimy cokolwiek ze względu na Pana, to w tym możemy doświadczyć słodkości Bożego jarzma. Pan Jezus nie mówi, że nie będzie trudu, czy ciężaru, ale dzięki Niemu cały nasz wysiłek, zmęczenie, obciążenie sprawami tego świata nie będą w stanie nas przygnieść do ziemi i na swój sposób staną się przez nas wręcz oczekiwane, bo odnajdziemy w nich miłość Boga '+' ks. Adam