Ryzyko

Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu z pytaniem: „Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę?” Jezus im odpowiedział: „Ja też zadam wam jedno pytanie; jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodzi chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?” Oni zastanawiali się między sobą: „Jeśli powiemy: "z nieba", to nam zarzuci: "Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?" A jeśli powiemy: "od ludzi", boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka”. Odpowiedzieli więc Jezusowi: „Nie wiemy”. On również im odpowiedział: „Więc i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię”. 

Jak wybrać, gdy nie widzi się wyboru? Potrzeba odrobiny ryzyka wiary. Wiara będzie stopniowo uzdrawiać nasz wzrok, jednak musimy zrobić choć jeden mały krok. Możemy wyobrazić sobie, że gdyby arcykapłani nie uciekli od odpowiedzi, mieliby szansę, przynajmniej niektórzy, by dojść do Prawdy, do rozpoznania Mesjasza. Oni jednak się wycofali. Dlatego tak ważna jest nasza odpowiedzialność za różnych naszych duchowych ślepców. Nie podejmiemy decyzji za nich, ale możemy, a nawet powinniśmy nieustannie prosić Pana, by rozjaśnił ich ciemność, ich i naszą, by dał nam wszystkim odwagę i wytrwałość, byśmy mogli w światłości Boga ujrzeć Jego oblicze.'+' ks. Adam