Modlitwa z wiarą

Gdy Jezus przechodził, szli za Nim dwaj niewidomi, którzy głośno wołali: „Ulituj się nad nami, Synu Dawida”. Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: „Wierzycie, że mogę to uczynić”? Oni odpowiedzieli Mu: „Tak, Panie”. Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: „Według wiary waszej niech się wam stanie”. I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: „Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie”. Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.
Wołanie niewidomych: ulituj się nad nami, Synu Dawida to jedna z najkrótszych, a zarazem niesamowicie obfitych w treść modlitw, będących jednocześnie wyznaniem wiary. Niewidomi przychodzą do Jezusa z ufnością, wierzą, że Jezus ma moc ich uzdrowić. Pełne zawierzenia – ulituj się – to wołanie, które otwiera przed człowiekiem bramy pełnego miłości Serca Jezusa. Bóg wie, czego nam potrzeba. Nie musimy zatem powtarzać wielokrotnie, o co nam chodzi, jakie są nasze potrzeby. Bóg to wie. Czeka nie nasze gadulstwo na modlitwie, ale na zaufanie. Wytrwałe zanoszenie siebie do  Boga – ulituj się nade mną – jest dowodem naszej wiary w to, że tylko Bóg, może wypełnić nasze pragnienia. I ta wytrwałość czyni nas otwartymi na Bożą moc '+' ks. Adam