W Jego Imię

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: "Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają". Wtedy rzekł do nich: "Widziałem Szatana, który spadł z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednakże nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie". W tej to chwili rozradował się Jezus w Duchu Świętym i rzekł: "Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić". Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: "Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli".

Wysłani na głoszenie Ewangelii uczniowie dostrzegli tajemnicę ich sukcesu: Panie, przez wzgląd na Twoje imię. Złe duchy nie uciekały na skutek zaangażowania uczniów, na skutek ich szczególnych umiejętności czy cnotliwego życia. Uciekły przez wzgląd na Imię Jezusa. Posłuszeństwo uczniów i ich zaufanie Jezusowi zaowocowało obficie. I to jest sekret udanego życia. To nie jest tak, że nie liczy się nasza sumienność, czy nasze zaangażowanie, że nieważny jest wysiłek, który wkładamy w dobre przeżycie naszego powołania. To wszystko jest ważne, o ile są oddane na służbę Jezusowi. Nasze życie ma być życiem przeżytym w imię Jezusa '+' ks. Adam