U Ojca

W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą. Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

To co najważniejsze, dokonuje się zawsze w naszej relacji z Bogiem. Reszta jest jakby dopełnieniem tej więzi. Po modlitwie Jezus już nie zastanawia się, co robić, a jedynie wypełnia to, co usłyszał od Swego Ojca. Dokładnie tak samo dzieje się w naszym powołaniu. Życie nasze nie jest wynikiem ślepego losu. Już przed wiekami Bóg zechciał nas, przed wiekami wyznaczył nam miejsce i czas, przed wiekami nas ukształtował i wybrał do określonej drogi życiowej. Jezus rozmawia o nas ze Swym Ojcem, abyśmy wiedzieli, że jesteśmy cenni w oczach Bożych i że mamy tu na ziemi ważną rolę do spełnienia, bo przez nas Jezus  chce działać, przez nas chce objawiać ludziom miłość Ojca, przez nas chce wypełnić to, co usłyszał u Ojca '+' ks. Adam