Pewność

Zmierzając do Jerozolimy Jezus przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodził do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami”. Na ich widok rzekł do nich: „Idźcie, pokażcie się kapłanom”. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: „Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec”. Do niego zaś rzekł: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”.

Niezwykły pokaz mocy Jezusa i Jego pokory. Wezwanie, by trędowaci poszli pokazać się kapłanom jest niczym innym jak nawiązaniem do prawa mojżeszowego. Jezus, Syn Boży, pokazuje, jak bardzo szanuje przymierze i nasze ludzkie ustalenia. Powie potem jeszcze mocniej: cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie. Pokora Boga, który pozwala nam decydować, ustalać, rządzić i który pozostaje wierny swemu słowu, daje nam gwarancję, pewność, a nie tylko ryzyko wiary '+' ks. Adam