Za darmo

Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”. Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Albo jeśli jakaś kobieta mając dziesięć drachm zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie? A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam". Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca”.

To co mówi dziś Jezus całkowicie niszczy nasza logikę zasługiwania. Mnie się należy, bo się modlę, bo się staram, bo chodzę do kościoła. Bóg powinien mi błogosławić. Ale błogosławić za darmo? Bóg daje siebie za darmo. I chce obdarować każdego człowieka. I bardziej tego, który się zagubił. Nie dlatego, że nie dba o tych, co są blisko Niego. Ci, którzy są blisko mają już szczęście, mają doświadczenie życia owocnego, pełnego. Ci zaś, co się pogubili, wciąż karmią się obierkami, nie widząc, że po królewsku zastawiony stół jest na wyciągnięcie ręki. Nie ma się co dziwić, że Jezus chce ich chronić przed jedzeniem śmieci, że nas chce przed tym chronić '+' ks. Adam