Ku przyszłości

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę”. Odezwał się do Niego Tomasz: „Panie, nie wiemy dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?” Odpowiedział mu Jezus: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”.

Nawet jeśli nasze obawy dotyczą spraw doczesnych, to w doczesności się nie zamykają.  Wieczna przyszłość może zmienić nasze postrzeganie i przeżywanie codzienności. Walka nasza toczy się nie o to, by tu na ziemi było jako tako. Walczymy o przyszłość. Zachowując świadomość, że po śmierci nie rozpłyniemy się w nicości, więcej, że Pan na nas czeka, że On chce mieć nas blisko, że jest tam przygotowane dla nas miejsce, może pomóc nam dobrze przeżyć obecne trudności. I w tej perspektywie różne przeszkody, trudności, bóle i cierpienia tego świata mają sens '+' ks. Adam