Pełni Ducha

Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.

Dlaczego głos Maryi stał się tak owocny i dlaczego Elżbieta doświadczyła mocy tego pozdrowienia? Bo one obie przyjęły dar Ducha Świętego. Nasze słowa, jeśli są pełne Ducha, też mogą nieść w sobie Bożą moc. I wcale nie muszą to być tylko słowa modlitwy, ale słowa człowieka, który ma świadomość swej tożsamości, to znaczy człowieka, który wie, który pamięta, że jest dzieckiem Bożym, że jest uczniem Chrystusa, że jest apostołem, czyli posłanym '+' ks. Adam