Po raz kolejny

Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł [za nas] śmierć, co więcej - zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami? Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest napisane: Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź. Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Słowa te nie są zgrabnym poematem ku pokrzepieniu serc. Wypływają one z rzeczywistego doświadczenia, z nieustannej próby uczenia się dróg Pańskich. Św. Paweł doskonale zna prawdę o sobie, ale uczy się też prawdy o Bogu, który działa z wielką mocą. I jeszcze raz podkreślam - pisze to człowiek, który był biczowany, kamienowany, więziony, niepewny jutra od swoich rodaków i dawnych przyjaciół. Wiara nie rodzi się w nadzwyczajnych objawieniach. Rodzi się krok po kroku. Kiedy po raz kolejny wstajesz i zaczynasz trudną walkę o właściwy kształt swojego życia, kiedy po raz kolejny klękasz do kratek konfesjonału, zawiedziony i rozczarowany sobą, kiedy po raz kolejny nie dotrzymujesz słowa danego samemu sobie, a mimo to próbujesz, jesteś na dobrej drodze. Pozwól Bogu być przy Tobie. Noś w sobie zarówno takie pragnienie jak i tego świadomość i nie czekaj, zgadzając się na wolę Bożą, na same nieszczęścia i cierpienia. Bóg z nami, któż przeciwko? Z błogosławieństwem '+' ks. Adam