Cali w Eucharystii

Jezus opowiadał rzeszom o królestwie Bożym, a tych, którzy leczenia potrzebowali, uzdrowił. Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: „Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność; bo jesteśmy tu na pustkowiu”. Lecz On rzekł do nich: „Wy dajcie im jeść”. Oni odpowiedzieli: „Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi”. Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: „Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu”. Uczynili tak i rozmieścili wszystkich. A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały.

Pan naprawdę czyni nas Swoimi wspólnikami w dziele głoszenia Dobrej Nowiny. I pokazuje, co mamy czynić: skierować się ku niebu – a więc wpatrywać się w Ojca, błogosławić – a więc ściągać tu na ziemię Bożą łaskę i słuchać Go – a więc robić to, co na poleci. I zobaczcie, że pierwszym wypełnieniem tego zadania jest Eucharystia. Najpełniej odpowiadamy na wezwanie Pana, gdy sprawujemy Eucharystię, a więc gdy celebrujemy Jego Ofiarę '+' ks. Adam