W świątyni

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: "Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie". Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca»? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.

Uprzywilejowanym miejscem spotkania Boga, odnalezienia Go jest świątynia. Maryja z Józefem szukają Jezusa wśród krewnych, znajomych, szukają w świętym mieście, ale odnajdują Go dopiero w świątyni. Scena odnalezienia wzmocniona jest dwoma obrazami. Znaleźli Go po trzech dniach – mamy tu zapowiedź śmierci i Zmartwychwstania Jezusa. I drugi obraz – Jezus rozmawiał z nauczycielami – możemy się domyślać, że była to rozmowa o Torze, a więc o Bożym Słowie. Jeśli połączymy te dwa obrazy, to widzimy, że szczególną przestrzenią doświadczania Boga jest Eucharystia, w czasie której karmimy się Słowem i Ciałem Pańskim, w czasie której Słowo staje się Ciałem i uobecnia się dla nas Godzina Jezusa '+' ks. Adam