Właściwy kierunek

Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: Panie, ratuj, giniemy! A On im rzekł: Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary? Potem wstał, rozkazał wichrom i jezioru, i nastała głęboka cisza. A ludzie pytali zdumieni: Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?

Kiedy Jezus wszedł do łodzi, uczniowie poszli za Nim. I w tym zdaniu odnajdujemy podstawę naszego powołania. Idziemy za Jezusem, mamy iść za Jezusem. Nie oznacza to, że zawsze będziemy mieć z górki. Obecność Jezusa w łodzi nie sprawiła, że burze czy wichry ominęły uczniów. Można nawet powiedzieć, że stało się wręcz przeciwnie. Wichura była tak gwałtowna, że dorośli mężczyźni, w tym także doświadczeni rybacy, wpadają w panikę. Na szczęście jednak wybierają znowu właściwy kierunek – idą do Jezusa. I znowu są bezpieczni '+' ks. Adam