W sercu

Jezus przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: "Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!" Gdy się oddalił od tłumu i wszedł do domu, uczniowie pytali Go o tę przypowieść. Odpowiedział im: "I wy tak niepojętni jesteście? Nie rozumiecie, że nic z tego, co z zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może uczynić go nieczystym; bo nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka, i zostaje wydalone na zewnątrz". Tak uznał wszystkie potrawy za czyste. I mówił dalej: "Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym".

Lubimy widzieć zło w całym świecie, jakby zapominając, że świat ten został stworzony przez Boga. Dzieło stworzenia nie jest nieczyste, jest dobre – tak widział i widzi je Bóg. Nieczystość rodzi się w sercu człowieka. To człowiek nadaje znaczenie znakom, symbolom, sprawom. Taka np. tęcza – znak przymierza Boga z Noem, znak nadziei i Bożej obietnicy. Dzisiaj – wiadomo. Jeśli serce człowieka jest czyste, to zło nie ma tam dostępu i diabeł, choć silny, krzywdy nam nie zrobi. Bójmy się naszej zgody na złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, i tak dalej. To nas czyni nieczystymi, to nas niszczy, to nas zabija. Jeśli żyjemy w łasce uświecającej, jeśli trzymamy się blisko Boga, jest dobrze, bo moc Boża jest ponad wszystko '+' ks. Adam