Z powodu Ewangelii

Jezus przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: "Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je. Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić? Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę? Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi". Mówił im także: "Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy".

Wszystko, co mamy podejmować, co może nas zmienić, co ma nadać nową perspektywę, musi wypływać właśnie z powodu Ewangelii. Modlitwa bez odniesienia do Ewangelii staje się pustą praktyką; post bez Ewangelii to dieta; jałmużna bez Ewangelii to filantropia; a miłość bez Ewangelii staje się uczuciem, może czasem postawą, ale nie stanie się życiem. Życie jest ważne, ale jego wartość człowiek poznaje dopiero w świetle Ewangelii, gdy zaczyna rozumieć, po co to życie jest, do czego nas przygotowuje i gdzie, czy właściwie kiedy się ono najpełniej objawi '+' ks. Adam