Ofiara

Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki. I rzekł: „Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie”.

Jestem poprawny, nie mam w sobie nic niewłaściwego. Czy to wystarczy? Jestem dobrym człowiekiem, dobrym katolikiem, nikogo nie skrzywdziłem, nikomu źle nie życzę, jestem poprawny, żeby inni zrobili chociaż tyle, co ja, to już by było dobrze. Jestem poprawny. Ale czy o to rzeczywiście chodzi, żeby być poprawnym? To strasznie mało. Ofiara ubogiej wdowy jest piękna, bo wyrasta nie z poprawności, ale z zaufania Panu '+' ks. Adam