Poprawność?

Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, będąc głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść. Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat. A On im odpowiedział: Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie było wolno jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom? Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia. Gdybyście zrozumieli, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary, nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu.

Dzisiejsza ewangelia bardzo mocno przestrzega nas przed myleniem świętości z poprawnością. A tak może się stać, gdy celem naszego życia uczynimy brak grzechu. Oczywiście prawdą jest, że z żadnym grzechem nie można wejść do nieba, ale nie znaczy to, że aby wejść do nieba wystarczy nie mieć grzechu. Niebo to wspólnota miłości, najpierw z Bogiem, a potem z drugim człowiekiem. I to jest nasz cel '+' ks. Adam