Tylko słowo

Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, lecz nie mógł pozostać w ukryciu. Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka rodem, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki. Odrzekł jej: Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest zabrać chleb dzieciom, a rzucić psom. Ona Mu odparła: Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jadają z okruszyn dzieci. On jej rzekł: Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę. Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł.
Dlaczego celnicy i cudzołożnice wchodzą do nieba jako pierwsi? Nie wdając się w szczegóły, oni nie mają już nic do stracenia. Ktoś, kto ma o sobie 'dobre' mniemanie, boi się go stracić. Boi się nie zostawić sobie nic. I dlatego, choć ma pragnienie Boga, wciąż zostawia sobie jakiś margines zabezpieczenia. Ot tak, dla pewności. Kto poznał brud i dramat grzechu, nie zostawi dla siebie nic, bo poznał, na ile bezpieczne są ludzkie siły. I nie musisz powtórzyć wszystkich grzechów świata, by tego doświadczyć. Wystarczy, że staniesz w prawdzie '+' ks. Adam