Kraina pogan

Gdy Jezus usłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: „Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galileja pogan. Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło”. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”. I obchodził Jezus całą Galileję, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.

Pan nie boi się wchodzić na ziemie pogan, na ziemie nieczyste. Choć bierze na siebie cały brud tego świata, On sam na zawsze jest czysty. I dlatego nie bój się Mu oddać swojego brudu. Co jest Twoją ziemią pogan? Co w Tobie jest ziemią nieczystą? Zaproś tam Pana, by ogłosił zwycięstwo Boga w Tobie. Jezus przepełniony jest tęsknotą za człowiekiem. Odpowiedz na tęsknotę miłości '+' ks. Adam