Ku pełni czasu

Uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili o Jezusie: „Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy”. Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: „Jak może szatan wyrzucać szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać. Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże, i wtedy dom jego ograbi. Zaprawdę powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego”. Mówili bowiem: „Ma ducha nieczystego”.

Przedstawiony w Ewangelii schemat walki z Bogiem powtarzany jest do dzisiaj. Gdy nie sposób znaleźć argumentu przeciw mocy Słowa Bożego, atakuje się głoszącego. Próba ośmieszania Chrystusa powtarza się nieustannie w Jego sługach, świętych i żyjących. Bo jeśli człowiek nie chce się zmienić, to woli, trwając w lenistwie, ośmieszać tych, którzy się rozwijają, niż samemu ów rozwój podjąć. Pan cierpliwie czeka. Ale przecież czas się wypełnia '+' ks. Adam